Optymalizacja postępowania oraz leczenia małoletnich pacjentów z rozrostami z komórek histiocytarnych – pierwsze polskie niekomercyjne badanie kliniczne (POL HISTIO)

Streszczenie projektu

Projekt POL HISTIO to niekomercyjne badanie kliniczne, którego celem podstawowym jest optymalizacja postępowania oraz leczenia małoletnich pacjentów z rozrostami z komórek histiocytarnych. Projekt swoim zasięgiem ma objąć pacjentów z całej Polski. Rozrosty z komórek histiocytarnych to rzadkie schorzenia o różnorodnym obrazie i przebiegu klinicznym. Przebieg często bywa zaskakujący, od samoistnych remisji do gwałtownej progresji prowadzącej do zgonu. Szczególnie widoczne jest to w najmłodszej grupie pacjentów, gdzie niepowodzenia leczenia mogą sięgać nawet 55-60%, a śmiertelność w tej grupie wynosi ponad 20% mimo agresywnego leczenia. W ostatnich latach odkryto, iż u wielu pacjentów proliferacja w rozrostach z komórek histiocytarnych wynika z występowania zaburzeń szlaku sygnałowego RAS/MAPK. Najczęstszą stwierdzaną mutacją jest mutacja w genie BRAF (50-60%), kolejno MAP2K1 (12%). Dużo rzadziej stwierdza się mutacje w obrębie KRAS, NRAS, HRAS,ARAF, PIK3CA, ERBB3. U ok. 10-15% dzieci charakter mutacji jest nieznany. Występowanie mutacji łączy się zazwyczaj z bardziej agresywną formą choroby, cięższymi jej skutkami, opornością na konwencjonalną chemioterapię, a przede wszystkim z większą śmiertelnością. Od kilku lat na świecie podejmowane są próby leczenia celowanego. Obecnie w Polsce jedynie 14% polskich pacjentów z rozrostami z komórek histiocytarnych ma wykonywane badania genetyczne, a jedynie kilku było leczonych na podstawie tego wyniku.

Projekt składa się z 3 niezależnych protokołów: HISTIOGEN, BRAVO, TRAM. Przewiduje się włączenie sumarycznie: HISTIOGEN-150, BRAVO-25, TRAM-12 chorych. HISTIOGEN – głównym celem jest poprawa diagnostyki u pacjentów z rozrostami z komórek histiocytarnych poprzez ocenę profilu molekularnego w tkance guza oraz jego monitorowanie we krwi. W ramach projektu monitorowane będą: aktywność choroby podstawowej, molekularny status mutacji, stężenie leków oraz prowadzona będzie ocena toksyczności.
Ocenione zostaną całkowite czasy przeżycia, całkowite czasy przeżycia wolne od zdarzeń, czas do progresji, odsetek odpowiedzi i wskaźnik reaktywacji w stosunku do statusu molekularnego i klinicznego, toksyczność i bezpieczeństwo leczenia. A także oszacowane zostaną mediany czasu leczenia do momentu osiągnięcia remisji molekularnej lub klinicznej, trafności doboru dawki w oparciu o osiągnięcie remisji klinicznej oraz molekularnej do osiąganego stężenia leku w osoczu. Przewidywany czas trwania badania 5 lat.