Badanie kliniczne 2 fazy oceniające skuteczność i bezpieczeństwo dodania kladrybiny w leczeniu modyfikującym przebieg seropozytywnej miastenii rzekomoporaźnej

Badanie kliniczne 2 fazy oceniające skuteczność i bezpieczeństwo dodania kladrybiny w leczeniu modyfikującym przebieg seropozytywnej miastenii rzekomoporaźnej

Zadanie Łukasiewicz – IChP: Analiza stężeń kladrybiny w osoczu w ocenie farmakokinetyki substancji czynnej i monitorowania przebiegu choroby.

Projekt finansowany ze środków Agencji Badań Medycznych w ramach konkursu na realizację projektów badawczo-naukowych dotyczących niekomercyjnych badań klinicznych (ABM/2019/1)

Projekt realizowany w ramach umowy przez Konsorcjum w składzie:

  1. Uniwersytet Medyczny w Lublinie – lider
  2. Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
  3. Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Chemii Przemysłowej im. Prof. Ignacego Mościckiego
  4. Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego PAN
  5. Blizard Institute, Barts and The London School of Medicine and Dentistry, Queen Mary University London

Wartość projektu

26 349 901,54 zł

Wartość dofinansowania

26 349 901,54 zł

Wysokość dofinansowania zadań realizowanych przez Łukasiewicz – IChP

1 881 897,13 zł

Okres realizacji

1.07.2020 – 23.06.2026

 

Kierownik projektu (Łukasiewicz – IChP)

mgr Justyna Szklarczyk
tel. +48 453 056 278
justyna.szklarczyk@ichp.lukasiewicz.gov.pl

Streszczenie projektu

Miastenia rzekomoporaźna (Myasthenia Gravis, MG) jest przewlekłą chorobą neurologiczną, w przebiegu której na skutek autoimmunologicznego uszkodzenia złącza nerwowo-mięśniowego dochodzi do osłabienia mięśni. Przeciwciała przeciwko receptorowi acetylocholiny (AChR) wykrywane są u 85% pacjentów z uogólnionym osłabieniem mięśni oraz u 50% pacjentów z zajęciem wyłącznie oczu. Istnieje wiele dowodów w badaniach zarówno in vitro jak i in vivo, że te przeciwciała są patogenne.

Dane epidemiologiczne wskazują na wyraźny trend wzrostu wskaźników zapadalności oraz rozpowszechnienia choroby. W jednej z ostatnio opublikowanych analiz na Słowacji (Martinka i wsp. 2018) wykazano, że wskaźnik rozpowszechnienia MG w 2015 wynosił 24.75/100,000 a średni wskaźnik śmiertelności związanej z chorobą 0.27/100,000.Powyższe dane można ekstrapolować do warunków w Polsce, co przekłada się na szacowaną liczbę chorych około 10 000 zaś śmiertelności: 102 przypadków rocznie. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat podjęto wiele wysiłków, aby znaleźć skuteczne leczenie dla pacjentów z MG, ale z mieszanymi rezultatami.

Aktualna strategia leczenia opiera się na stopniowej eskalacji terapii z użyciem inhibitorów cholinoesterazy w celu złagodzenia objawów, a następnie leczenia immunosupresyjnego, które zwykle rozpoczyna się od podania doustnego sterydόw, a następnie innych lekόw immunosupresyjnych podanych wymiennie albo jako terapia dodana .Dotychczas stosowane metody mają liczne ograniczenia z powodu poważnych działań niepożądanych przy długotrwałym podawaniu. Chociaż ogólna śmiertelność w związku z chorobą spadła do około 2% w ciągu ostatnich dziesięcioleci w związku z zastosowaniem nowych metod terapii i poprawie w zakresie standardów opieki ogólnomedycznej, to 10-20% pacjentów nie osiąga pełnej i długotrwałej remisji klinicznej. Zespół Kliniki Neurologii, Uniwersytetu Medycznego w Lublinie opublikował w 2019 roku doświadczenia kliniczne z zastosowaniem krótkiego kursu kladrybiny, jako nowatorskiej metody rekonstytucji immunologicznej w MG (Rejdak i wsp., 2019). W badaniu użyto preparatu kladrybiny w roztworze, produkowanego w Polsce według oryginalnej metody. Konieczne są dalsze badania aby potwierdzić te efekty oraz wykazać ich długotrwałe oddziaływanie na uzyskanie remisji klinicznej.

Wnioski:

Wprowadzenie nowej metody leczenia z użyciem kladrybiny pozwoli na optymalizację leczenia pacjentów z MG, poprawę jego skuteczności oraz znacząco zmniejszy koszty. Zakończenie projektu z pozytywnymi rezultatami może mieć wpływ na zmianę algorytmów leczenia MG w skali globalnej.

This will close in 0 seconds

This will close in 0 seconds