Protokół Montrealski

Protokół Montrealski (PM) w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową podpisany został w 1987 r., a wszedł w życie w 1989 r.

PM zawierał w wersji pierwotnej listę ośmiu kontrolowanych SZWO (pięć substancji CFC – Aneks A, grupa I i trzy halony Aneks A, grupa II).
PM został oparty na tzw. “zasadzie ostrożności”, która polega na podejmowaniu przez społeczność światową globalnych działań na rzecz ochrony środowiska jeszcze zanim wszystkie naukowe, ekonomiczne i techniczne wątpliwości w tym zakresie zostaną w pełni wyjaśnione. Odzwierciedleniem tego podejścia jest zgoda państw – Stron PM na wprowadzanie w miarę upływu czasu zmian w PM uwzględniających wyniki aktualnych badań stanu warstwy ozonowej i procesów jej niszczenia, a także postępu w zakresie rozwoju i wdrażania technologii alternatywnych. Ta ewolucyjność PM polega na regularnym i wszechstronnym oszacowywaniu wszystkich uwarunkowań, po których następuje przyjęcie poprawek1 (amendments) lub uzupełnień2 (adjustments) do PM.

W celu umożliwienia systematycznej oceny, Strony PM ustanowiły trzy międzynarodowe Panele ekspertów i/lub naukowców z przemysłu, jednostek badawczych oraz organizacji rządowych i pozarządowych:

  • SAP ( z ang. Scientific Assessment Panel – Panel Oceny Naukowej)
  • EEAP (z ang. Environment Effects Assessment Panel – Panel Oceny Wpływu na Środowisko)
  • TEAP (z ang. Technology and Economic Assessment Panel – Panel Techniczno-Ekonomiczny).

Spotkania państw- Stron PM odbywają się corocznie począwszy od 1989 r. w różnych krajach. Od 1989 r. do 2008 r. odbyło się 20 takich Spotkań. Na Spotkaniach w 1990 r. w Londynie, 1992 r. w Kopenhadze, 1997 r. w Montrealu oraz w 1999 r. w Pekinie przyjęte zostały kolejne Poprawki do PM.

Według informacji zawartych na stronie internetowej Sekretariatu Ozonowego w Nairobi: do dnia 25.11.2009 r. do KW i do PM przystąpiło 196 państw.

1 Poprawki do PM mogą wprowadzać nowe środki kontroli dla nowych SZWO. Każda Poprawka do PM jest wiążąca wyłącznie po jej ratyfikacji przez sygnatariuszy PM. Jeżeli państwo – Strona PM nie ratyfikowało danej Poprawki, jest traktowane jako nie – Strona tej Poprawki (a więc i Protokołu) w stosunku do nowej SZWO wprowadzonej przez tę Poprawkę
2 Uzupełnienia mogą modyfikować zarówno harmonogramy redukcji jak i wartości ODP substancji kontrolowanych na podstawie wyników nowych badań naukowych i są one automatycznie wiążące dla państw – Stron PM lub odpowiednich Poprawek, które wprowadziły daną substancję na listę SZWO kontrolowanych PM. Mogą również zmieniać tekst PM.

Więcej informacji można znaleźć na stronie: