Konwencja Wiedeńska w sprawie ochrony warstwy ozonowej (KW) podpisana została pod auspicjami agendy ONZ – UNEP (z ang. United Nations Environment Programme – Program Ochrony Środowiska ONZ) w 1985 r. przez 21 państw, w tym przez Unię Europejską (UE) i była pierwszą zakończoną sukcesem próbą stworzenia ram i zasad wspólnego działania różnych państw na rzecz ochrony warstwy ozonowej.
Państwa – Strony KW zgodziły się na:
- dzielenie się danymi dotyczącymi światowej produkcji SZWO i ich emisji
- wdrażanie przedsięwzięć dotyczących kontroli emisji SZWO
- współpracę w zakresie badań naukowych w celu lepszego zrozumienia procesów zachodzących w atmosferze ziemskiej.
Za najważniejsze uznano badania:
- zmian stratosferycznej warstwy ozonowej, które mogą powodować zmiany ilości promieniowania ultrafioletowego docierającego do powierzchni Ziemi i potencjalnego wpływu tych zmian na zdrowie człowieka, żywe organizmy, ekosystemy i materiały
- modyfikacji pionowej dystrybucji ozonu, która może powodować zmiany struktury temperatur w atmosferze, co z kolei może wpływać na pogodę i klimat.
Zdecydowano, że badania będą przeprowadzone przez Strony KW w następującym zakresie:
- fizyka i chemia atmosfery
- efekty niszczącego wpływu promieniowania UV na zdrowie, organizmy żywe i materiały
- badania klimatu
- systematyczne obserwacje stanu warstwy ozonowej
- rozkładu promieniowania UV docierającego do Ziemi.
Więcej informacji można znaleźć na stronie:
- Ministerstwa Środowiska
- Stronie Sekretariatu Ozonowego tekst – Konwencji
- Stronie Sekretariatu Ozonowego – Handbook for the Vienna Convention